Μαριέλα Νησωτάκη: Η Ελληνίδα της Premier League
 |
| Η Μαριέλα Νησωτάκη απαντάει στην ελληνική ερώτηση "τι να ξέρει από μπάλα το κοριτσάκι". Η μοναδική Ελληνίδα της Premier League και μοναδική γυναίκα που δουλεύει στον τομέα της Ανάλυσης, ξεναγεί το Sport24.gr στο Swansea και εξηγεί πως βρέθηκε στον παράδεισο του ποδοσφαίρου. |
Λένε πως "όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, έναν Έλληνα θα βρεις".
Να που μερικές φορές γίνεται η έκπληξη κι εκεί που δεν το περιμένεις
συναντάς μια Ελληνίδα. Στη Swansea AFC! Στην Premier League! Και όμως. Η
Μαριέλα Νησωτάκη ζει στην Ουαλία, εργάζεται ως Performance Analyst σε
μια ομάδα που την ανακάλυψε μέσω διαδικτύου και της έδωσε την ευκαιρία
να δουλέψει ακριβώς πάνω στο αντικείμενο που σπούδασε, να εξελιχθεί και
να "μεγαλώσει" μαζί της. Στα 25 της έχει μπει στα... άδυτα του αγγλικού
ποδοσφαίρου, ζει και πληρώνεται για να βλέπει ποδόσφαιρο όπως λέει με
χαμόγελο, έχει όνειρα και θέτει στόχους που δεν την τρομάζουν.
Ταξιδέψαμε
στο Σουόνζι (δεν θα ακούσετε Βρετανό να το αποκαλεί ΣουόνΣι) για να τη
συναντήσουμε, να μάθουμε με τι ακριβώς ασχολείται και να δούμε πως την
αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της ομάδας. Μια Ελληνίδα 25 ετών, σε ομάδα
της Premier League, του πιο "λαμπερού" πρωταθλήματος στην Ευρώπη;
Η
περιέργεια ήταν μεγάλη. Τεράστια για την ακρίβεια. Μεγάλος ήταν κι ο
ενθουσιασμός στη διάρκεια των τριών ημερών που μείναμε στην πόλη.
Επισκεφθήκαμε το "Liberty Stadium" μεσημέρι Κυριακής, μια μέρα
πριν το εντός έδρας ματς με την Stoke City και ο τρομερά ευγενικός
φύλακας του γηπέδου μας είπε πως αγαπά την Ελλάδα επειδή "έχω πάει δυο φορές στο μικρό γήπεδο του Παναθηναϊκού".
Μπήκαμε στα αποδυτήρια, περπατήσαμε περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου,
κάναμε βόλτα στις εξέδρες. Ήταν όλα τακτοποιημένα στην εντέλεια. Κι όπως
θα καταλάβετε στη συνέχεια, αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας των
Βρετανών.
Πως είναι να δουλεύεις σε ένα club της
Premier League; Πόσο ιδιαίτερο είναι να κινείσαι στους ίδιους χώρους, να
τρως και να μιλάς με τους ποδοσφαιριστές και το προπονητικό team; Τι
γίνεται στη διάρκεια μιας τυπικής ημέρας; Οι απορίες ήταν πολλές, η
περιέργεια μεγάλη, όμως το γεγονός πως ο ρόλος της Μαριέλας στην ομάδα
είναι αρκετά "ευαίσθητος", έπρεπε να είμαστε και αρκετά προσεκτικοί. Το
σίγουρο είναι πως οι άνθρωποι της ομάδας μας έκαναν να νιώσουμε σαν στο
σπίτι μας. Χαμογελαστοί, ευγενικοί, έτοιμοι να βοηθήσουν σε κάθε αίτημα.
Το μεγάλο ερώτημα είναι "τι πρέπει να σπουδάσει κανείς για να δουλέψει ως Performance Analyst". Η Μαριέλα Νησωτάκη χαμογελά, μιας και έχει ακούσει αυτή την ερώτηση δεκάδες φορές και εξηγεί: "Αρχικά
σπούδασα στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) στην
Αθήνα, με ειδικότητα στο Ποδόσφαιρο. Στη συνέχεια εργάστηκα ως
προπονήτρια ποδοσφαίρου, δούλεψα ως γυμνάστρια σε ένα ιδιωτικό σχολείο
και για τρία χρόνια σε ακαδημίες. Ήμουν στο Κρυονέρι και στη συνέχεια
στο "Arsenal Soccer Schools" στις Αφίδνες. Πρόκειται για μια ακαδημία
που λειτουργεί σύμφωνα με τη φιλοσοφία της ομάδας. Δούλεψα με διάφορες
ηλικίες. Με παιδιά από 6 έως 8, αλλά και από 12 έως 14. Στη συνέχεια
αναζήτησα ένα μεταπτυχιακό στο εξωτερικό. Ήθελα να κάνω κάτι πάνω στο
"Sports Management", όμως από τη στιγμή που μπήκα στο κλίμα του
ποδοσφαίρου και της προπονητικής, άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο τα
πάντα! Και κάπως έτσι βρέθηκα στο "Performance Analysis". Μάζεψα
πληροφορίες και κατάλαβα πως ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα. Δεν αφορά
αποκλειστικά το ποδόσφαιρο, είναι κάτι που εφαρμόζεται σε κάθε άθλημα με
διαφορετικό τρόπο".
Και πως βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του
Cardiff; Κάπου εδώ, θα καταλάβετε πως η τύχη, οι συγκυρίες, παίζουν
μεγάλο ρόλο στη ζωή μας: "Αρχικά είδα διάφορα προγράμματα, σε
διάφορες πόλεις της Ευρώπης. Με μια πρώτη ματιά μου άρεσε ένα που
μοιραζόταν σε τρεις πόλεις, στο Μαγδεμβούργο στη Γερμανία, στο
Νόττινγχαμ στην Αγγλία και στη Βαλένθια στην Ισπανία. Τον πρώτο χρόνο
σπούδαζες και τον δεύτερο έκανες την πρακτική σου σε μία από αυτές. Το
επέλεξα, πήγα, είδα από κοντά τις συνθήκες, με επέλεξαν, αλλά... Εκείνη
τη χρονιά δεν έγινε το πρόγραμμα! Οπότε τελικά, εκείνη τη χρονιά δούλεψα
σε ένα σχολείο ως γυμνάστρια, σε συνδυασμό με το "Arsenal Soccer
Schools". Ταυτόχρονα, με είχαν επιλέξει και στο Πανεπιστήμιο του
Cardiff, το οποίο είχε και την καλύτερη φήμη απ' όλα πάνω στο
συγκεκριμένο αντικείμενο, το "Performance Analysis". Το σκέφτηκα πολύ
και τελικά αποφάσισα να ταξιδέψω στην Ουαλία. Μέτρησε η φήμη του
Πανεπιστημίου. Και φυσικά είχα και τη στήριξη της οικογένειάς μου. Ο
πατέρας, η μητέρα μου και τα αδέλφια μου ήταν πάντα δίπλα μου,
οικονομικά και ψυχολογικά. Αρχικά, το αντικείμενο μου ήταν εντελώς
άγνωστο. Στο ΤΕΦΑΑ δεν είχαμε ασχοληθεί με κάτι παρόμοιο. Με βοήθησαν
μόνο μερικά συγκεκριμένα πράγματα που είχα αναζητήσει και διαβάσει μόνη
μου. Στην αρχή ήταν λίγο ζόρικα, μέχρι να μάθω τους όρους και τα
προγράμματα, αλλά τον βρήκα σχετικά σύντομα τον δρόμο μου".
Πως με βρήκαν; Ενδιαφέρουσα ιστορία: από τα social media!
Κάπου εκεί, προέκυψε η Swansea AFC. Και η Μαριέλα βρισκόταν πίσω από την πόρτα, όταν εκείνη χτύπησε. "Εδώ αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρουσα η ιστορία. Γενικά, είμαι άνθρωπος των social media. Έβαλα στο προφίλ μου στο LinkedIn το
αντικείμενο το οποίο σπούδαζα, με υποσημείωση πως μου αρέσει
περισσότερο απ' όλα ο τομέας του scouting! Δεν το έκανα μόνο για να βρω
δουλειά, αλλά επειδή στο μυαλό μου το είχα σαν μια ωραία προοπτική μετά
από όσα είχα κάνει στην Ελλάδα. Κάποια στιγμή, μου ήρθε ένα μήνυμα από
κάποιον που είχε σπουδάσει ακριβώς το ίδιο αντικείμενο στο Πανεπιστήμιο
του Cardiff και ήταν πλέον αναλυτής στη Swansea. Μιλήσαμε, συναντηθήκαμε
για μια πρώτη γνωριμία και μου είπε πως ήταν στις σκέψεις τους να
δημιουργήσουν νέες θέσεις στην ομάδα για να χτίσουν κάποια πράγματα που
μέχρι εκείνη την εποχή δεν είχαν. Ήθελαν να φτιάξουν κάτι από μηδενική
βάση. Πέρασε λίγος καιρός, έκανα αίτηση και σε μια εταιρεία που
ονομάζεται "Football Radar" και κάνει αναλύσεις πάνω στο ποδόσφαιρο.
Πρόκειται για μια εταιρεία στο Λονδίνο, η οποία αναδεικνύει τη
δυναμικότητα ομάδων και παικτών μέσα από ένα δικό της σύστημα.
Λίγο καιρό αργότερα, είδα πως όντως
"άνοιξαν" θέσεις στη Swansea, έβαλαν αγγελία και έκανα κι εκεί αίτηση.
Με κάλεσαν για συνέντευξη, μίλησα με τον άνθρωπο που είχα συναντηθεί
αρχικά, αλλά και με τον επικεφαλής του τμήματος Ανάλυσης. Στο πρώτο
στάδιο ήταν γύρω στα 160 άτομα, ίσως και περισσότεροι. Από συνέντευξη
πέρασε το 1/10, μόλις 16 και στο δεύτερο στάδιο προκρίθηκαν τέσσερα
άτομα για δυο θέσεις. Εκεί συνάντησα εκ νέου τον επικεφαλής του τμήματος
Ανάλυσης, αλλά και τον άμεσο συνεργάτη του Garry Monk, Pep Clotet. Την
ίδια μέρα μου ήρθε mail από τη "Football Radar", στο οποίο με ρωτούσαν
πότε μπορώ να ξεκινήσω να δουλεύω μαζί τους! Λίγη ώρα αργότερα χτύπησε
το τηλέφωνο, έμαθα πως ο συνεργάτης του Monk έμεινε ευχαριστημένος και
έτσι έγινα μέλος της ομάδας το Μάιο του 2015".
Μια ομάδα της Premier League σε προσλαμβάνει
στα 25 σου κι ενώ ξεκινάς την επαγγελματική σου δραστηριότητα.
Ακούγεται σαν όνειρο: "Εκείνη τη στιγμή ήμουν στο Cardiff και έμαθα
πως η δουλειά ξεκινά την 1η Ιουλίου. Στην αρχή δεν το είχα
συνειδητοποιήσει, για να είμαι ειλικρινής. Αν το σκεφτείς, ναι, είναι
κάτι που μπορεί να σε ενθουσιάσει. Όταν όμως σου συμβαίνει, προσπαθείς
να συμπεριφερθείς φυσιολογικά. Το να δουλέψεις σε ένα club της Premier
League είναι κάτι "μαγικό". Ξέρεις τι; Το να εργαστώ στη "Football
Radar", να ζήσω στο Λονδίνο, ήταν σίγουρα μια τρομερά ενδιαφέρουσα
προοπτική, αλλά στο τέλος δεν γινόταν να προσπεράσω τη Swansea. Είναι
ωραίο να σπουδάζεις κάτι που εσύ διαλέγεις και τελικά να βρίσκεις
δουλειά ακριβώς πάνω στο αντικείμενο που ονειρεύτηκες".
Και κάπως έτσι ξεκίνησε ένα όμορφο κεφάλαιο, σε μια ήσυχη πόλη που ζει για το ποδόσφαιρο. "Ήρθα,
βρήκα σπίτι και γύρισα στην Ελλάδα, πριν επιστρέψω εδώ στα τέλη του
περασμένου Ιουνίου. Στις 29 του μήνα ξεκινήσαμε τη δουλειά. Οι πρώτες
εβδομάδες ήταν training πάνω στο αντικείμενο. Μαθαίνεις τη φιλοσοφία της
ομάδας και των ανθρώπων της, σου λένε τι θέλουν από εσένα. Ο coach Monk
μας είπε πως είμαστε τυχεροί όσοι βρισκόμαστε αυτή την περίοδο στην
ομάδα, γιατί υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι που προσπαθούν να χτίσουν
κάτι όμορφο. Πριν από πέντε χρόνια, δεν υπήρχε αναλυτής. Τώρα, υπάρχει
ομάδα έξι ατόμων! Πρόκειται για έναν σύλλογο που συνεχώς εξελίσσεται.
Μπορεί να έχει "μαζεμένο" μπάτζετ, όμως τα χρήματα δεν είναι το παν κι
αυτό φάνηκε και στη διάρκεια της περσινής σεζόν".
H Σουόνζι ιδρύθηκε το 1912 και
αγωνίζεται στο Liberty Stadium, ένα γήπεδο που άνοιξε τις θύρες του το
2005 και μπορεί να φιλοξενήσει 21.000 θεατές. Την περσινή σεζόν
τερμάτισε στην 8 θέση της Premier League και πριν δυο χρόνια στην 9η,
ενώ είναι η πρώτη ομάδα από την Ουαλία που έχει αγωνιστεί στη μεγάλη
κατηγορία με τη σημερινή της μορφή. Μεγαλύτερη επιτυχία του συλλόγου
θεωρείται η κατάκτηση του League Cup στις 24 Φεβρουαρίου του 2013, με το
σκορ-ρεκόρ (5-0) επί της Bradford City στο Wembley Stadium. Τα ονόματα
που ξεχωρίζουν στο ρόστερ είναι αυτά των Λούκας Φαμπιάνσκι, Ασλεϊ
Γουίλιαμς, Τζόντζο Σέλβεϊ, Αντρέ Αγιού, Μπαφετιμπί Γκομίς, Γκίλφι
Σίγκουρντσον, Κι, Εντερ, Τζέφερσον Μοντέρο. Ο προπονητής Γκάρι Μονκ ήταν
παίκτης της ομάδας από το 2004 μέχρι το 2014, όταν αποσύρθηκε από την
ενεργό δράση για να ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα. Η Swansea AFC
είναι από τις λίγες ομάδες της Premier League που δεν έχουν χρέη.
Πως είναι μια μέρα για έναν performance analyst; "Ξυπνάω
στις 7 το πρωί και πηγαίνω στο γραφείο το αργότερο στις 08:30. Κάθε
εβδομάδα αναλύουμε εγώ και ο συνάδελφός μου, ο Ben, όλα τα παιχνίδια της
αγωνιστικής που πέρασε στην Premier League, μαζί με ένα ακόμη
πρωτάθλημα από την Ευρώπη. Κατά μέσο όρο αναλύουμε δυο ματς κάθε μέρα.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος για κάθε ένα, εξαρτάται από τον αγώνα,
τη διακύμανση και την εξέλιξή του. Ουσιαστικά δηλαδή η δουλειά μου είναι
να βλέπω ματς ποδοσφαίρου! Το μεσημέρι τρώμε στις εγκαταστάσεις της
ομάδας. Είμαστε σε άμεση επαφή με κάθε μέλος του συλλόγου, με τους
ποδοσφαιριστές και τους προπονητές. Είναι όμορφο να αισθάνεσαι πως
δουλεύεις για μια οικογένεια ποδοσφαιρική".
Τι κάνει; Ποιες είναι οι αρμοδιότητες της Μαριέλας; "Έχουμε
ένα πρόγραμμα στο οποίο βάζουμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, σύμφωνα με
τη φιλοσοφία της ομάδας και αυτά που ζητάει ο προπονητής. Κρατάμε
συγκεκριμένα performance indicators. Όχι από έναν, δυο ή τέσσερις
παίκτες. Τους αναλύουμε ΟΛΟΥΣ".
Πληρώνομαι για να βλέπω ποδόσφαιρο
Κι αν νομίζετε πως τη Swansea AFC την ενδιαφέρει μόνο πόσα χιλιόμετρα έτρεξε κάθε παίκτης ή πόσες πάσες άλλαξε, κάνετε λάθος. "Καμία
σχέση. Αναλύουμε τεχνικά και τακτικά χαρακτηριστικά των ποδοσφαιριστών.
Πράγματα που κάνουν στη διάρκεια των αγώνων. Θετικά και αρνητικά. Οταν
συγκεντρώσεις έναν ικανό αριθμό γεγονότων, βλέπεις και τι προτιμά να
κάνει ο κάθε ένας, σε διάφορες καταστάσεις του ματς. Όλα αυτά καταλήγουν
σε αυτό που εδώ στη Μεγάλη Βρετανία ονομάζουν "Black Box". Για να το πω
απλά, είναι μια βάση δεδομένων σαν το Football Manager, αλλά στην
πραγματική ζωή και με χαρακτηριστικά που ενδιαφέρουν το προπονητικό
team. Κάθε ποδοσφαιριστής έχει το δικό του rating. Από εκεί και πέρα,
εξαρτάται και τι θέλει ο coach. Μπορεί για παράδειγμα να μας πει "δείτε
αυτά τα τρία ματς από την Championship", επειδή κάτι έχει εντοπίσει και
θέλει μια πιο εξειδικευμένη ανάλυση από εμάς.
Μια φορά ήρθε ο συνεργάτης του Monk και
συζητούσε μαζί μας, ρωτούσε πως είδαμε το Μάντσεστερ Σίτι - Τσέλσι.
Ανοιχτοί άνθρωποι, μιλούν, ανταλλάσουν απόψεις. Αν έρθει να σε ρωτήσει
για κάποιον παίκτη, εσύ είσαι ήδη προετοιμασμένος, διότι έχεις αναλύσει
αγώνες της ομάδας του και έχεις δημιουργήσει το προφίλ του. Το σημαντικό
είναι να μην παίρνεις αποφάσεις υποκειμενικές, αυτό θέλουμε να
αποφύγουμε, ώστε έτσι να ελαχιστοποιούμε το περιθώριο λάθους ή ρίσκου.
Έχουν αλλάξει οι εποχές. Ναι, χρειάζεται να ταξιδέψεις για να δεις έναν
παίκτη από κοντά, όμως για να γίνει αυτό, πρέπει να τον έχεις ήδη
μελετήσει. Με απλά λόγια, πρέπει να αποδεικνύεις επιστημονικά γιατί ένας
ποδοσφαιριστής αξίζει προσοχής. Πολλές πληροφορίες μπορείς να τις βρεις
και στο διαδίκτυο και σε συγκεκριμένες πλατφόρμες. Εμείς δουλεύουμε
πολύ πιο εξειδικευμένα".
Ναι, υπάρχει ξεχωριστό recruitment
department που ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με τις μεταγραφές στη Swansea
AFC, όμως η δουλειά που γίνεται, φτάνει πολύ, πάρα πολύ βαθιά. "Έχουμε
δημιουργήσει μια βάση δεδομένων που περιλαμβάνει τα πάντα. Όχι όμως
μόνο για το scouting, αλλά και για το player development. Βλέπουμε για
παράδειγμα έναν elite παίκτη. Ποιον έχουμε εμείς σε αυτή τη θέση; Τον
"X". Τι κάνει ο elite παίκτης και είναι ο καλύτερος στη θέση του; Έχουμε
τις απαντήσεις, ώστε να μπορεί να καταρτιστεί και ένα ανάλογο πρόγραμμα
προπόνησης που θα βελτιώσει τους δικούς μας ποδοσφαιριστές. Οταν δεν
μπορείς να αγοράσεις τόσο καλούς παίκτες, πρέπει να βοηθήσεις αυτούς που
έχεις να γίνουν όσο το δυνατόν καλύτεροι μέσα από την προπόνηση".
Σε περίπτωση που αναρωτιέστε αν υπάρχουν
ποδοσφαιριστές που ασχολούνται περισσότερο από το μέσο όρο με το iPad
τους, μάθετε πως: "Ναι, φυσικά. Υπάρχει βέβαια και συγκεκριμένη μέρα
στην οποία γίνεται ανάλυση από τον Garry Monk. Εμείς κάνουμε τη δουλειά
κι εκείνος την παρουσιάζει. Την παίρνει, τη βλέπει ξανά και ξανά, είναι
άνθρωπος που θα προσέξει και την τελευταία λεπτομέρεια. Από εκεί και
πέρα, πρέπει κάθε ποδοσφαιριστής σαν σωστός επαγγελματίας να μελετήσει
και μόνος του μέσω της εφαρμογής στο iPad. Και να ξέρετε πως φαίνεται
ποιος μπαίνει σε αυτή, για πόση ώρα μπαίνει, πότε μπαίνει, τι βλέπει και
ποιος δεν ασχολείται".
Η Μαριέλα δεν είναι μόνο η μοναδική Ελληνίδα
της Premier League, αλλά και η μοναδική γυναίκα που απασχολείται στον
τομέα της Ανάλυσης σε ολόκληρο το πρωτάθλημα! Και όμως, δεν έχει
αντιμετωπίσει το παραμικρό "πρόβλημα" στο Νησί. Προσέξτε. Στην Αγγλία,
διότι: "Στην Ελλάδα είχα κάποιες μικρές δυσκολίες όταν δούλεψα στις
ακαδημίες. Θα ακούσεις και το "έλα μωρέ, τι να ξέρει το κοριτσάκι". Από
εκεί και πέρα, είναι και στον χαρακτήρα σου πως θα δεχθείς αυτό που θα
σου πει ο "εξυπνάκιας". Το ξαναλέω, στην Ελλάδα. Εδώ, από την πρώτη
στιγμή που ήρθα για τη συνέντευξη την περασμένη Άνοιξη, μέχρι και
σήμερα, δεν έχουν ενδιαφερθεί για το φύλο μου Όπως θα με αντιμετώπιζαν
αν ήμουν άνδρας, έτσι με αντιμετωπίζουν και τώρα. Ούτε καλύτερα ούτε
χειρότερα. Δεν τους ενδιαφέρει το φύλο σου ούτε η καταγωγή σου. Είναι
χαρακτηριστικό που το πρώτο πράγμα που μου είπαν για τη γλώσσα ήταν ότι
μην ανησυχείς η μίση ομάδα αποτελείται από μη Βρετανούς. Τους νοιάζει να
κάνεις σωστά και καλά τη δουλειά σου. Ακόμη κι όταν υπογράφεις το
συμβόλαιό σου, βλέπεις πως λέει "δεν υπάρχει διάκριση σε φύλο, θρησκεία,
εθνικότητα". Είναι ωραίο πράγμα η αξιοκρατία. Υπάρχουν ίσες ευκαιρίες
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ. Όλα είναι δίκαια. Καμία σχέση με την Ελλάδα. Δεν έχω
αισθανθεί ποτέ κάποιον να με κοιτάζει περίεργα. Στην Ελλάδα θα πεις τι
δουλειά κάνεις και συνήθως θα εισπράξεις εντυπωσιασμό ή αμφισβήτηση.
Εδώ, θα σου πουν "ΟΚ, ωραία". Τους φαίνεται φυσιολογικό να δουλεύεις στο
ποδόσφαιρο κι ας είσαι κοπέλα".
Στην Ελλάδα άκουγα έλα μωρέ τι να ξέρει το κοριτσάκι
Πόσο φυσιολογικό το βρίσκει η ίδια αυτό που ζει; "Καταρχήν,
είναι τιμή μου να βρίσκομαι στη Swansea ΑFC. Ήταν το ιδανικό ξεκίνημα
για μένα. Δεν θα μπορούσα να περιμένω ή να ονειρευτώ κάτι καλύτερο από
αυτό που ζω. ‘Ημουν από μικρή αυτή που έβλεπε όλα τα ματς, ήξερε όλους
τους παίκτες και τις ομάδες και να που πλέον αυτό έγινε η καθημερινότητά
μου! Βρήκα δουλειά άμεσα, με έναν μισθό ικανοποιητικό που μου αρκεί για
να έχω το δικό μου άνετο σπίτι και μια φυσιολογική ζωή. Επίσης είναι
σπουδαίο το γεγονός ότι βρίσκομαι σε μια ομάδα που εξελίσσεται και
προσφέρει ευκαιρίες ανέλιξης και σε εμένα, μου δίνει προοπτική να πάω
ακόμη ψηλότερα στην ιεραρχία. Τους ενδιαφέρει να υπάρχει εμπιστοσύνη
ανάμεσά μας. Και υπάρχει. Αυτό τους νοιάζει περισσότερο από κάθε άλλο.
Δεν περιμένουν θαύματα από εσένα στην αρχή, αλλά ξέρουν ότι θα
βελτιωθείς και μαζί θα βελτιώσεις και την ομάδα. Είναι απόλυτα δίκαιοι".
Το ξέρατε πως κάθε μέλος της ομάδας έχει
συμβόλαιο, ακριβώς όπως εκείνα των προπονητών και των παικτών; Και όμως,
είναι αλήθεια. "Ναι, έχω συμβόλαιο μέχρι τον Μάιο του 2016. Όλοι
έχουν συμβόλαια. Άκου όμως τι γίνεται. Επειδή το τμήμα μας είναι
καινούργιο, δεν μπορεί η ομάδα να μας δώσει μεγάλης διάρκειας συμφωνίες.
Ωστόσο αυτά είναι περισσότερο τυπικά και όλοι κοιτάμε πως θα το
εξελίξουμε περαιτέρω. Αν η ομάδα πάει καλά, μπορεί να πάρει κι άλλα
άτομα. Θέλουν να εξελιχθούν. Αν τα αποτελέσματα είναι καλά, αν το δικό
μας αποτέλεσμα τους ικανοποιεί και δείχνει πως το πρόγραμμα όντως βοηθά,
θα το στηρίξουν. Σου λέει "γιατί να μην πάρουμε άλλα δυο παιδιά, για να
αναλύουμε ακόμη πέντε πρωταθλήματα;".
Κάπου εκεί, την ρωτήσαμε "Γιατί το δικό
σας πρόγραμμα είναι καλύτερο/πληρέστερο/ανώτερο από άλλα που υπάρχουν
ελεύθερα στο διαδίκτυο και προσφέρουν πληροφορίες για παίκτες". Η απάντηση ήταν ξεκάθαρη, απλή και απόλυτα λογική: "Εμείς
συγκεντρώνουμε τα attributes που ενδιαφέρουν αποκλειστικά τη δική μας
ομάδα και το προπονητικό team. Ναι, πολλά πράγματα μπορείς να τα βρεις
στο διαδίκτυο ή σε αντίστοιχες πλατφόρμες, όμως το θέμα είναι να μπορείς
να κάνεις το κάτι παραπάνω, να διαφοροποιείσαι και να ψάχνεις το extra.
Δεν είναι δυνατόν να συμβιβαστείς με κάτι στο οποίο έχουν πρόσβαση οι
πάντες. Αναζητάς το κάτι παραπάνω σύμφωνα με τη φιλοσοφία του club.
Είπαμε, εφαρμόζουμε κάτι σαν το Football Manager στην πραγματική ζωή,
μόνο που τα δεδομένα είναι δικά μας, από αυτά που προκύπτουν μέσα από τη
δουλειά στη διάρκεια κάθε εβδομάδας".
Άρα, η Μαριέλα θα μπορούσε να δουλεύει και στο Football Manager: "Ναι,
θα μπορούσα. Ουσιαστικά αυτό κάνουν και εκείνοι. Έχουν ανθρώπους που
παρακολουθούν αγώνες σε όλα τα πρωταθλήματα και καταγράφουν τα
χαρακτηριστικά κάθε παίκτη. Μια παρόμοια ανάλυση γίνεται και εκεί".
Τα μέλη του τμήματος Ανάλυσης της Swansea AFC
Την ρωτήσαμε πως βλέπει τον εαυτό της σε
πέντε χρόνια. Στα 25 της, ζει κάθε μέρα ξεχωριστά και απολαμβάνει τις
προκλήσεις της Premier League αναλύοντας ποδοσφαιρικούς αγώνες. Στα 30
της; "Με ρώτησε το ίδιο πράγμα κι ο συνεργάτης του coach Monk. Με
ρώτησε αν με βλέπω σε θέση προπονητή. Υπάρχουν πολλά παιδιά που κάνουν
αυτή τη δουλειά και έχουν δίπλωμα προπονητή. Εγώ τώρα θα πάρω το "UEFA
B'", θα με βοηθήσει και η ομάδα. Μου αρέσει το scouting, μου αρέσει και
σε μικρές ηλικίες. Του είχα πει ότι θέλω να πάρω την εμπειρία του
εξωτερικού και κάποια στιγμή να φτιάξω μια ακαδημία ποδοσφαίρου. Όχι
αναγκαστικά στην Ελλάδα. Θέλω να εφαρμόσω εκεί όσα θα έχω κερδίσει με τη
δουλειά μου. Να είναι μια ακαδημία που θα έχει αναλυτές, ψυχολόγους,
δασκάλους. Να έχει παιδιά έως 16 ετών, τα οποία θα φεύγουν πλήρως
μορφωμένα για να παίξουν σε ανδρικές ομάδες. Δεν θέλω να έχω ανδρικό
τμήμα. Δεν θέλω να μπει το χρήμα στη μέση, γιατί τότε το πράγμα θα
"χαλάσει". Υπάρχει κάτι τέτοιο στη Γαλλία, μακάρι να δημιουργήσω κάτι
πληρέστερο, πιο μοντέρνο".
Κάπου εκεί, βάλαμε στη συζήτηση λίγη ίντριγκα και την ρωτήσαμε αν θα γύριζε στην Ελλάδα. "Δύσκολα
θα το έκανα αυτή τη στιγμή. Ξέρω παιδιά που κάνουν κάτι παρόμοιο σε
ελληνικές ομάδες -και δεν είναι πολλές πιστέψτε με-, όμως δυστυχώς οι
συνθήκες είναι δύσκολες και η νοοτροπία τέτοια που σίγουρα καμία δεν
δουλεύει στα πρότυπα της Premier League. Καμία δεν κάνει τέτοιο scouting
και τέτοια ανάλυση γενικότερα. Αν κάποια στιγμή είχα την ευκαιρία να
φτιάξω εγώ κάτι, να το συντονίσω και να δουλέψω με τους δικούς μου
όρους, αυτούς που εγώ θεωρώ ότι είναι σωστοί και μπορούν να είναι και
αποτελεσματικοί, θα το σκεφτόμουν. Δεν είναι πάντως κάτι που μπορείς να
συζητήσεις θεωρητικά. Άλλωστε μιλάμε για μια δουλειά λεπτομερή κι
εξειδικευμένη".
H Premier League, η Premier League, η
Premier League.... Σύμφωνοι, η Premier League είναι δεκαετίες μπροστά,
όμως αυτό που γίνεται στη Swansea AFC, γίνεται και σε όλες τις ομάδες
της κατηγορίας; "Όχι, αλλά σιγά σιγά θα το αποκτήσουν όλες. Είναι
ανάγκη. H Swansea για παράδειγμα τώρα το δημιούργησε και τα πηγαίνει
εξαιρετικά. Θεωρώ πως έχουμε δημιουργήσει κάτι ξεχωριστό βασισμένο
αποκλειστικά στην φιλοσοφία της δικής μας ομάδας".
Tην ίδια στιγμή που οι μισές ομάδες της
Premier League έχουν κάνει μεγάλα ανοίγματα και χρωστούν, η Swansea AFC
είναι πεντακάθαρη οικονομικά. "Είναι αλήθεια! Σκέψου πως πέρυσι
περίμεναν να τελειώσει η σεζόν, να "κλειδώσει" η παρουσία της ομάδας στο
νέο πρωτάθλημα, να είναι εγγυημένα τα χρήματα που θα κερδίσει, ώστε στη
συνέχεια να ξεκινήσει να χτίζεται το προπονητικό κέντρο. Δεν θα δεις
τους ανθρώπους της ομάδας να κάνουν ανοίγματα χωρίς να είναι σίγουροι
γι' αυτά. Υπάρχουν πάντως χρήματα και μάλιστα πολλά, από τα τηλεοπτικά
δικαιώματα. Βλέπεις να δίνονται 50 εκατομμύρια για τον Στέρλινγκ και
άλλα 80 για τον Ντε Μπρούιν".
Αλήθεια, τι γνώμη έχουν οι Άγγλοι για το
ελληνικό ποδόσφαιρο και τους Έλληνες ποδοσφαιριστές; Δεν έχουμε δει και
πολλούς στο Νησί. "Δεν πιστεύω πως θα μπορούσαν να απασχολήσουν τις
ομάδες της λίγκας παίκτες που δεν αγωνίζονται στη γραμμή της άμυνας.
Είναι θέμα ταχύτητας. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχουμε δει Έλληνες εδώ,
πλην ελάχιστων εξαιρέσεων. Ο Γιαννακόπουλος έπαιξε, ο Καραγκούνης σε
μικρότερο βαθμό. Γι' αυτό βλέπεις πολλούς να καταλήγουν στη Γερμανία και
την Ιταλία, χώρες στις οποίες ο ρυθμός είναι πιο αργός. Η ταχύτητα
είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο αγγλικό ποδόσφαιρο και τα υπόλοιπα.
Αυτή τη στιγμή δεν πιστεύω πως υπάρχει Έλληνας μέσος ή επιθετικός που
μπορεί να σταθεί στην Premier League. Μακάρι αυτό να αλλάξει τα επόμενα
χρόνια, αν και το βλέπω δύσκολο όσο δεν αλλάζει ολόκληρο το σύστημα του
ελληνικού ποδοσφαίρου. Αντίθετα, ο Παπασταθόπουλος, ο Κυριάκος
Παπαδόπουλος, ο Μανωλάς, ναι, θα έπαιζαν".
Η Μαριέλα παρακολουθεί εκτός από την Premier League, όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Ποιο θεωρεί κορυφαίο όλων; "Πιστεύω
πως στην Ισπανία παίζουν πιο τεχνικό και πιο ελεύθερο ποδόσφαιρο, στην
Γερμανία βλέπεις πολλή τακτική και στη Γαλλία πολλές καλές μονάδες σε
διάφορες ομάδες. Στην Αγγλία θα δεις μεγαλύτερο ανταγωνισμό, θα δεις τη
Swansea να κερδίζει τη Γιουνάιτεντ και να παίρνει ισοπαλίες σε Άρσεναλ
και Τσέλσι. Βλέπω και στην ανάλυση τις διαφορές που υπάρχουν. Βλέπεις
τις αγγλικές ομάδες να παίζουν στην Ευρώπη και να δυσκολεύονται ακόμη
και απέναντι σε άσημους αντιπάλους. Είδα σε πολλά φιλικά τις αγγλικές
ομάδες να δυσκολεύονται αφάνταστα απέναντι σε ισπανικές. Είναι εύκολο να
αναλύσεις ένα ματς της Premier League, οι παίκτες δεν αλλάζουν θέσεις,
κάνουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα με ταχύτητα. Δεν βλέπεις φαντασία. Και
μετά βλέπεις ένα ισπανικό ματς, στο οποίο γίνεται πανικός, με
ποδοσφαιριστές να αλλάζουν πλευρές".
Ωραία. Γιατί όμως αποκαλούν την Premier "ΝΒΑ του ποδοσφαίρου"; Ιδού η απάντηση: "Μα
γιατί έχει την ανάλογη διαφήμιση και προώθηση. Το βλέπεις στην
τηλεόραση από το πρωί μέχρι το βράδυ, με εκπομπές όλη μέρα. Έχει καλά
γήπεδα, γεμάτα γήπεδα. Οι Άγγλοι έχουν ποδοσφαιρική κουλτούρα και
πηγαίνουν για να το απολαύσουν. Πηγαίνουν βέβαια και για τη μπύρα τους,
θα τους δεις στο 41-42' του ματς να φεύγουν από τη θέση τους για να
φτάσουν πρώτοι στο κυλικείο. Το ζουν, με απλά λόγια, είναι ιερό πράγμα
γι' αυτούς το ποδόσφαιρο. Θα μπεις στο γήπεδο και μπορείς να έχεις πάνω
σου κέρματα, αναπτήρες, δεν τους ενδιαφέρει. Ο οπαδός ξέρει πως ό,τι κι
αν βρίσκεται πάνω του, δεν μπορεί να το πετάξει, διότι οι κάμερες του
γηπέδου θα τον "πιάσουν" μέσα στο επόμενο δευτερόλεπτο".
Προπονητής της ομάδας, είναι ένας πρώην
παίκτης της. Ένας άνθρωπος που απολαμβάνει τον σεβασμό των πάντων,
κυρίως επειδή είναι κι ο ίδιος ένας εξαιρετικός χαρακτήρας. "Ο Garry
Monk είναι πολύ φιλικός. Κοίτα, ήταν μέχρι πρόσφατα παίκτης, δεν
έχει... σκοτώσει τον ποδοσφαιριστή μέσα του. Έχει δίπλα του έναν
εξαιρετικό συνεργάτη που έχει παραστάσεις από την Ισπανία και έχει
δουλέψει και στη Μπαρτσελόνα. Είναι ταλαντούχος και καλός manager. Είναι
πολύ σημαντικό να μπορείς να διαχειριστείς όλο το υλικό που σου
προσφέρει η ομάδα σου όχι μόνο στη διάρκεια του αγώνα, αλλά επτά ημέρες
την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο. Είναι άνθρωπος που κοιτάζει τη
λεπτομέρεια, θα δει αυτό που τον ενδιαφέρει άπειρες φορές, θα ασχοληθεί
πάρα πολύ με την ανάλυση. Δεν μπορείς να πεις ότι είναι αμυντικογενής ή
επιθετικογενής προπονητής. Αλλάζει πράγματα, προσαρμόζεται. Έκανε δυο
αλλαγές στο ημίχρονο του αγώνα με τη Μάντσεστερ, έβαλε τον Κορεάτη τον
Κι, έπαιξε 4-4-2 και κέρδισε! Τον είχε παραδεχθεί και ο ίδιος ο Φαν Χάαλ
μετά το τέλος του αγώνα. Είχε πει ότι δεν μπόρεσε να ανταπεξέλθει".
Τένις, κουνγκ-φου, πατινάζ και... πρωτάθλημα στο χόκεϊ επί χόρτου
Την ρωτήσαμε ποιον ποδοσφαιριστή θα έπαιρνε,
αν ήταν στο χέρι της. Δεν το σκέφτηκε πολύ, χαμογέλασε (μιας και
υποστηρίζει και την Μπορούσια Ντόρτμουντ) και μας απάντησε "Τον Πιέρ-Εμερίκ Ομπαμεγιάνγκ".
Την προκαλέσαμε ακόμη περισσότερο. Μας είπε πως ο Garry Monk δεν έχει
σκοτώσει τον ποδοσφαιριστή μέσα του. Εκείνη, έχει σκοτώσει την αθλήτρια
μέσα της; Διότι έχει δοκιμάσει σχεδόν κάθε άθλημα! Εχει παίξει μέχρι και
Champions League και τελική φάση Euro! "τα επτά μου έπαιξα τένις,
συνέχισα με κουνγκ-φου και μετά δοκίμασα πατινάζ, επειδή μου άρεσε το
χόκεϊ επί πάγου! Έκανα κικ-μπόξινγκ και στην έκτη δημοτικού πήγα για
μπάσκετ. Ε εκεί έμεινα! Έπαιζα μέχρι και πέρσι (στις Αμαζόνες), αλλά
δυστυχώς στο Swansea δεν έχει γυναικεία ομάδα. Έχω παίξει επίσης
ποδόσφαιρο (στη Γ' Εθνική με την Ολυμπιάδα Υμηττού), αλλά και
χόκει επί χόρτου. Οσο και αν ακούγεται περίεργο, κατέκτησα το Πρωτάθλημα
Ελλάδας, έπαιξα στο Champions League, αλλά και στο Euro με την Εθνική
Ελλάδος. Ημουν τερματοφύλακας!".
Κι επειδή πάντα χρειάζεται υποστήριξη για να
πετύχει ένα νέο παιδί τα όνειρά του, η Μαριέλα την είχε. Και με το
παραπάνω μάλιστα. "Οι γονείς μου πάντα έτρεχαν, για εμένα και για τα
αδέλφια μου! Και δεν είμαστε και λίγοι! Είμαστε τέσσερα αδέρφια, που ο
καθένας έκανε τουλάχιστον από ένα άθλημα! Οπότε ήταν συνέχεια στο δρόμο,
στην κερκίδα, παντού. Όλη η οικογένεια με στήριζε και με βοηθούσε με
κάθε τρόπο, σε ό,τι κι αν επέλεγα. Ακόμα και τώρα που είμαι εδώ, μπορεί
να μην παρακολουθούν εμένα από κοντά, αλλά βλέπουν τους αγώνες της
Swansea και μου στέλνουν το σχόλιό τους μετά από κάθε παιχνίδι".
Και όντως έτσι έγινε και μετά από το ματς με την Stoke City. Είδαμε με
τα μάτια μας τη μητέρα της να την κρίνει για την εντός έδρας ήττα, λες
και έπαιζε η ίδια!
Όσο για τη συνεργασία της με τα άλλα άτομα του τμήματος Ανάλυσης; Μπορείτε να την πείτε εξαιρετική. «Ναι,
είναι όντως πάρα πολύ καλή. Δουλεύω με τους Scott Helmich (Head of
Performance Analysis), Ryan Needs (Assistant Performance Analyst), Alex
Thomas (Data Analyst), Ben McFarlan (Performance Analyst) και Harry Lowe
(Performance Analysis Intern). Από την αρχή με βοήθησαν στα πάντα. Από
τη δουλειά, μέχρι τη διαμονή και την προσαρμογή στην πόλη. Γενικά έχουμε
πολύ καλή συνεργασία και ακόμα και φορές που υπάρχει το εμπόδιο της
γλώσσας σε κάποια πράγματα, είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν».
Τέλος, της ζητήσαμε ένα σχόλιο για τον Αλέξανδρο Γκόγκιτς, ένα δικό μας παιδί, που αγωνίζεται στην U-21 της Swansea και κυνηγά το όνειρό του έχοντας αποχαιρετήσει εδώ και μια διετία την Ελλάδα και τον Ολυμπιακό. "Τον
έχω δει σε δύο ματς. Πολύ δυνατός και γρήγορος, παίκτης με πολύ καλά
φυσικά χαρακτηριστικά, που ταιριάζει στο αγγλικό πρωτάθλημα. Όλοι στην
ομάδα μιλάνε με τα καλύτερα γι’ αυτόν και αγωνιστικά, αλλά και
εξωαγωνιστικά και πραγματικά εύχομαι να μείνει για πολλά χρόνια στη
Swansea και στην Premier League".
Κι αν η Μαριέλα εύχεται
να μείνει ο Αλέξανδρος για πολλά χρόνια στο Νησί, εμείς ευχόμαστε να
μεγαλουργήσουν και οι δυο στον "παράδεισο" του ποδοσφαίρου. Αυτό το
ταξίδι στο Σουόνζι το απολαύσαμε. Τι κρατάμε; Πολλές εικόνες, αλλά και
ένα μάθημα ζωής. Μην το βάζεις ποτέ κάτω. Προσπάθησε και κάποια στιγμή
θα πάρεις την ευκαιρία σου. Αρκεί να είσαι εκεί, έτοιμος να την
αρπάξεις. Η Μαριέλα Νησωτάκη ήταν έτοιμη και κάνει το χόμπι της
επάγγελμα. Βλέπει ποδόσφαιρο και πληρώνεται γι' αυτό. Beat that...
