Όταν το Μαρουσάκι έγινε Μαρουσάρα!!!

Σαν σήμερα, πριν από 14 χρόνια, το Μαρουσάκι έγινε… Μαρουσάρα και ο Βαγγέλης Αλεξανδρής γράφει στο Sport24.gr για τον "Ελ Σιντ" Όλιβερ, το τσάρτερ του τρόμου και τον σκυλοπνίχτη για τηv Σμύρνη (photos, video)!

Το 74-72 επί της Σαλόν στις 17 Απριλίου 2001, με τις βολές του Σωτήρη Νικολαΐδη στα 11" για τη λήξη του τελικού του Κυπέλλου Σαπόρτα, δεν είναι απλώς μια ωραία ιστορία.

Το Μαρούσι δεν κοίταξε πίσω την επόμενη δεκαετία. Για την ακρίβεια η εμβέλειά του μεγάλωσε, η ομάδα ψήλωσε και η ζωή στα βόρεια προάστια έγινε πιο γλυκιά.
Στην πρωτεύουσα της Πολωνίας, λοιπόν, το Μαρούσι έκανε μια υπέρβαση που φιλοτέχνησε η καρδιά ενός "Τίγρη" και ολοκλήρωσαν το μυαλό, η ψυχραιμία και η κατάθεση ψυχής των "κιτρινόμαυρων" καμικάζι! Ο κόουτς εκείνης της ομάδας, Βαγγέλης Αλεξανδρής, μοιράζεται στο Sport24.gr ανέκδοτες ιστορίες της... Μαρουσάρας που έγραψε ιστορία στη Βαρσοβία!

Κόντρα σε Μάλκοβιτς και διαιτησία

"Η δουλειά ξεκίνησε έναν χρόνο πριν. Είχαμε πάει πολύ καλά στο Κύπελλο Κόρατς την προηγούμενη χρονιά και διεκδικήσαμε την είσοδό μας στα προημιτελικά όταν βρέθηκε μπροστά μας ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, η Μάλαγα και δυο κακές διαιτησίες από Σέρβους ρεφ που μας... καθάρισαν!!! Απέβαλαν τον Αμάγια με ντισκαλιφιέ, όταν τον χτύπησε ο Κονσεϊσάο και τον έριξε κάτω! Ο Αμάγια πήγε να ζητήσει τον λόγο και τον απέβαλαν. Τέλος πάντων, είχαμε δεθεί πολύ σαν ομάδα. Τη δεύτερη χρονιά έφερα έναν σκόρερ, τον Τζίμι Όλιβερ, έναν ριμπάουντερ, τον Εφθίμοφ και παιδιά όπως ο Νικολαΐδης, ο Μασλαρινός, ο Καραπλής και ο Βουρτζούμης. Μπορεί να μην ήταν φίρμες όμως δούλευαν σωστά και με βοήθησαν πολύ. Υπήρχε επίσης ο Βωβός που, να τον έχει καλά ο Θεός, φρόντιζε να μην μας λείπει τίποτα!".

- Ο Ασράφ Αμάγια κόντρα στον πρώην κόουτς της εθνικής Ισπανίας, Χουάν Αντόνιο Ορένγκα στον αγώνα Μαρούσι - Μάλαγα για το Κύπελλο Κόρατς!

Οι μετοχές του Βωβού

"Παράλληλα, θα αναφερθώ στην "καλή" πίεση που δεχόμασταν όλοι στο Μαρούσι από την οικογένεια Βωβού. Ήταν η περίοδος που η εταιρία ήθελε να εισαχθεί στο Χρηματιστήριο και φυσικά μια επιτυχία του Αμαρουσίου θα ανέβαζε και τη μετοχή. Είχαν επενδύσει πολλά λεφτά στην ομάδα. Θυμάμαι τι μας έλεγε ο Άρης Βωβός: «Θα είναι πολύ σημαντικό για εμάς να φτάσουμε στον τελικό». Επειδή μάλιστα το ταξίδι στο Καζάν για τον ημιτελικό με την Ούνικς ήθελε 12 ώρες με συγκοινωνία μέσω Μόσχας μάς νοίκιασε τσάρτερ, πράγμα πρωτάκουστο για μια συνοικιακή ομάδα της Αθήνας".

- Ο Άρης Βωβός καλωσορίζει στο Μαρούσι τον Γιώργο Μασλαρινό

Το τσάρτερ του... τρόμου!

"Ξεκινάμε, λοιπόν, για το Καζάν και τον πρώτο ημιτελικό με την Ούνικς. Το ταξίδι από την Αθήνα είχε διάρκεια περίπου 5 - 5μιση ώρες με το τσάρτερ ενώ από την Ουκρανία και μετά δεν έβλεπες τίποτα άλλο από το παράθυρο, παρά μόνο χιονισμένα τοπία. Έκανε απίστευτο κρύο! Σκέψου ότι δεν βγήκα από το ξενοδοχείο παρά μόνο για την προπόνηση και τον αγώνα. Χάσαμε με οκτώ πόντους (σ.σ. 87-95) και επιστρέψαμε στο αεροδρόμιο, όπου υπήρχε ένας μόνο άνθρωπος για τον έλεγχο των διαβατηρίων. Δεν υπήρχε ψυχή σε ολόκληρο το αεροδρόμιο παρά μόνο αυτός ο τύπος. Μπήκαμε, λοιπόν, στο αεροπλάνο και περιμέναμε δυο ώρες μέχρι να ξεπαγώσουν τα φτερά και οι τουρμπίνες!!! Ήλθαν ειδικά μηχανήματα που διέθεταν μεγάλες χοάνες με ζεστό αέρα και ειδικό υγρό για να λιώσει ο πάγος. Είχε φτάσει 12 το βράδυ, ήμασταν μόνοι μας σε ένα αεροδρόμιο και απλώς περιμέναμε".

- Το Μαρούσι στον τελικό του Σαπόρτα και ο Βάσκο Εφθίμοφ το πανηγυρίζει με τη ψυχή του

Ο "Ελ Σιντ" Όλιβερ και ο Ελληνορώσος Γιάιλο

"Ο Τζίμι Όλιβερ είχε υποστεί διάστρεμμα όμως τον βάλαμε να παίξει στον δεύτερο ημιτελικό. Μου λέει «Κόουτς, δεν μπορώ να τρέξω πλάγια. Μόνο μπροστά και πίσω». Του είπα, λοιπόν, «Δεν πειράζει! Θα είσαι σαν τον Ελ Σιντ!». Τον είχαμε στο ματς και οι αντίπαλοί έδιναν προσοχή σε αυτόν. Έτσι βρήκε την ευκαιρία ο Γιωργάκης ο Μασλαρινός και έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι. Αν θυμάμαι καλά, ο Τζίμι έβαλε μόνο τρεις βολές ωστόσο μάζευε πάνω του τους αντιπάλους και πάσαρε στους συμπαίκτες του. Είναι ένα εκπληκτικό παιδί και χαρακτήρας. Σούταρε πάντα σε πρώτο χρόνο, είχε το ελεύθερο από εμένα στο σουτ. Στις προπονήσεις τον πίεζα εγώ να σουτάρει! «Τζίμι, πάρε το σουτ στην προπόνηση! Θα σε χρειαστώ στο ματς!» του έλεγα. Ξέρετε τι μου είπε; «Κόουτς, άσε να είναι χαρούμενοι οι συμπαίκτες μου. Στο ματς θα ψάχνουν να με βρουν και να μου δώσουν την μπάλα». Θυμάμαι, λοιπόν, το κλειστό του Αγίου Θωμά ήταν τίγκα στο ματς με την Ούνικς! Στο ημίχρονο χάναμε για 11 πόντους. Αν βάλεις και τους 8 της ήττας στο Καζάν, έπρεπε να γυρίσουμε διαφορά 19 πόντων για να περάσουμε στον τελικό. Τα καταφέραμε! Στο μεταξύ, η Ούνικς είχε στην ομάδα τον Γιάιλο, έναν Ελληνορώσο που πήγε να μας κάνει τη ζημιά. Τον ήξερα, τον είχα παίξει αντίπαλο με τον Απόλλωνα όταν αποκλείσαμε την Μπουντιβέλνικ το 1997, στο Κίεβο".

- Ο MVP του τελικού με τη Σαλόν, Τζίμι Όλιβερ, μαζί με το βραβείο και την κορούλα του

Ο σκυλοπνίχτης για τη Σμύρνη!

"Επίσης, δεν μπορώ να ξεχάσω τις ατάκες του Αντρέα Παπαντωνίου. Στο καραβάκι για τη Σμύρνη, πριν από το παιχνίδι με την Καρσίγιακα, είχε φουρτούνα και πολλά μποφόρ. Είναι αλήθεια ότι τα... χρειαστήκαμε λίγο. Πήρε, λοιπόν, ο Ανδρέας τηλέφωνο σπίτι του και έλεγε: «έλα μάνα! Δώσε μου την ευχή σου και άναψε ένα κερί. Με χάνεις!!! Είμαστε σε σκυλοπνίχτη!» Να κλαις από τα γέλια. Επίσης, πριν από τα ματς έτρεχα κανένα μισάωρο για να αποφορτιστώ από την ένταση κι εκείνος φώναζε: «Το τρένο του Τίγρη ξεκίνησε και δεν σταματάει». Ο Παπαντωνίου ήταν ένας από τους συντελεστές εκείνης της πορείας, όπως και όλα τα παιδιά. Ο Αντώνης Ξαγοράκης, ο φυσιοθεραπευτής μας, ο γιατρός Νίκος Επισκοπάκης, ο Ανδρέας Γκατζούλης, ο γυμναστής μας που τον είχα φέρει από τη Λάρισα και τώρα είναι στον Ολυμπιακό, ο Κώστας Κατσάνος και η Ελένη Μίστρα. Ήταν τύχη και ευλογία που δούλεψα με αυτά τα παιδιά".

- Ανδρέας Παπαντωνίου και Νίκος Λινάρδος κατά τη βράβευση του Αμαρουσίου από τον Δήμο

"Θα έχω δουλειά και του χρόνου"

"Μετά τον τελικό με τη Σαλόν ανέβηκα πάνω στο δωμάτιό μου να κάνω μπάνιο και να αλλάξω γιατί ακολουθούσε το ταξίδι της επιστροφής. Γινόταν πανικός αφού οι οικογένειες και οι φίλαθλοι είχαν στήσει γλέντι. Έπεσα από την υπερένταση πάνω στο κρεβάτι και είπα: "Παναγίτσα μου σε ευχαριστώ για όλα! Θα έχω του χρόνου δουλειά!’’. Και τελικά, δεν είχα (γέλια)! Είναι πραγματικότητα, όπως το ακούς. Εκείνη τη στιγμή μου βγήκε όλη η πίεση, δάκρυσα! Είχα μια τεράστια ευθύνη απέναντι στην οικογένεια Βωβού που τη λάτρευα. Ό,τι χρειαζόμουν, μου το παρείχαν. Ήθελα να ανταποδώσω όλη αυτή την αγάπη που εισέπραξα από την οικογένεια Βωβού, τον τότε Δήμαρχο Αμαρουσίου Παναγιώτη Τζανίκο που με έφερε στην ομάδα και τους φιλάθλους μας. Είχα ταξιδέψει μόνος μου στη Βαρσοβία, χωρίς τη γυναίκα μου και τα παιδιά. Είχα παιδιά μου όλους τους παίκτες και όλο τον κόσμο και δεν έπρεπε να έχω στο μυαλό μου ότι έχω να φροντίζω και κάποιον άλλον!".

- "Βαγγέλη σ' αγαπάμε, την κούπα δεν ξεχνάμε" φωνάζουν οι φίλοι του Αμαρουσίου στον κόουτς Αλεξανδρή. Και πώς να την ξεχάσουν!
Ρωτήσαμε τον Βαγγέλη Αλεξανδρή αν έχει σκοπό να δει ξανά τον τελικό στο Youtube. "Ποτέ δεν γυρίζω πίσω. Θα δω μόνο ότι βάλουν στον τοίχο μου στο Facebook (γέλια)!". Εν αναμονή της επιστροφής στους πάγκους της Basket League, ο έμπειρος κόουτς θα είναι επικεφαλής στο μπασκετικό κομμάτι του NEXT LEVEL ATHLETIC CAMP, ενός καλοκαιρινού καμπ για αγόρια και κορίτσια 6-18 ετών που θα διοργανωθεί στη Θάσο.
Τι έχει να πει για την πορεία του Αμαρουσίου που από την επόμενη σεζόν θα αγωνίζεται στη Γ' Εθνική; "Έγιναν λάθη. Το Μαρούσι έχει δυναμική ενώ γίνεται καλή δουλειά στα παιδικοεφηβικά του. Είναι αρκετά δύσκολο και κυρίως ψυχοφθόρο όμως κάθε ομάδα έχει τις καλές και τις κακές στιγμές της, απλώς χρειάζεται να βρεθούν κάποιοι άνθρωποι που θα σηκώσουν το βάρος".
Twitter @Giannis_Stavr
Tα τελευταία λεπτά του συγκλονιστικού τελικού στη Βαρσοβία

 
Επιμέλεια: Γιάννης Σταυρουλάκης Δημοσίευση: 17 Απρ. 2015